(สปอย์) นิยาย Debut or Die บทที่ 35

สปอย์นิยาย Debut or Die

(การเดินเรื่องของนิยายจะต่างจากมังฮวาเล็กน้อย) *ไม่ใช่การแปล เป็นสรุปเหตุการณ์สำคัญในแต่ล่ะตอน เพื่อกลับไปอ่านฉากที่ชอบใหม่ได้ง่ายๆ

 

บทที่ 35

ซอนอาฮยอนและเซจินB ขอกินข้าวก่อนไปสตูดิโอ ดังนั้นพวกเราจึงนัดพบกันที่ร้านอาหาร

"อ๊ะ มุนแด สวัสดี~"

"สะ-สวัสดี..."

แม้จะมีอาหารวางอยู่เต็มโต๊ะ แต่บรรยากาศช่างมืดมน

คนหนึ่งเป็นผู้ประสบภัยทางโซเซี่ยล ส่วนอีกคนดูเหมือนจะร้องไห้ได้ตลอด

'เพราะการโหวตตัดคะแนนหรือเปล่านะ?' นั้นฟังดูเข้าเค้าที่สุด

ใจหนึ่งมุนแดไม่อยากจะยุ่งด้วย แต่มองอีกทีก็ดูน่าเป็นห่วง สุดท้ายก็ต้องถามออกไปหลังกินอะไรเสร็จ

“พวกนายกังวลเรื่องคะแนนโหวตอยู่งั้นเหรอ?”

"เอ๊ะ?"

"ทั้งคู่ดูไม่ค่อยดีเลย"

จากนั้นสองคนก็หันไปมองหน้ากันเองโดยอัตโนมัติ

อาจเพราะอารมณ์ไม่ดี พวกเขาเลยไม่สังเกตุมาก่อนว่าอีกฝ่ายก็ท่าทางแย่ไม่ต่างเหมือนกัน

“สุดยอด มุนแด นายน่ากลัวชะมัดเลย ไม่นะ ไม่ได้กังวลหรอก แค่เล่นเน็ตมากไปหน่อยน่ะ ฮ่าๆ" เซจินBพยายามเล่นมุกอย่างไร้วิญญาณ ส่วนซอนอาฮยอนก็พยักหน้าด้วยใบหน้าที่เซื่องซึม

“ฉัน-ฉันกลัวว่าฉันจะถูกเกลียด...”

เฮ้อ...

ดูจากบรรยากาศแล้ว ชัดว่าพวกเขาออกจากทวิตเตอร์ไม่ได้เลยทั้งคืน อ่านโพสที่ไม่จำเป็นระหว่างที่ค้นหาชื่อตัวเอง

วิธีโหวตนี้ทำให้ต้องเห็นว่ามีคนเกลียดตัวเองเท่าไร แม้จะยังไม่เห็นคะแนนแต่แท็กในเน็ตก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ วันนี้พวกเขากินข้าวไม่ลง

..แต่ยังไงก็ต้องให้พวกเขากินอะไรสักหน่อย

มุนแดครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงถอนหายใจและกล่าวในที่สุด

“นี่เป็นรายการออดิชั่น พวกเขาอาจจะโหวดลบเพราะชอบเด็กฝึกคนอื่น ได้คะแนนเชิงลบมากเท่าไร ยิ่งแปลว่าพวกนายดูมีอนาคต”

“…!”

เขาค่อนข้างสงบนิ่ง แม้แต่การแข่งขันทีมครั้งก่อน ทีมที่เต็มไปด้วยอันดับสูงก็ยังได้อันดับที่ 3 ของโหวตหน้าเวที

“ดังนั้นพวกนายไม่ต้องกังวลเกินไป เว้นแต่คะแนนส่วนนั้นจะสูงอย่างมีนัยยะ”

แน่นอนว่า ไม่ได้แปลว่าจะเพิกเฉยเรื่องนี้ได้ แต่ก็ขอให้เข้าใจจุดนี้ไว้

ตามที่คาดไว้ เซจินBฟื้นตัวก่อน

 

 

 

“จริงด้วย ใช่แล้วล่ะ..”

จากนั้นเขายกช้อนขึ้นและพึมพำกับตัวเองด้วยรอยยิ้มขมขื่น

“…คราวนี้ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว เป็นเด็กฝึกหัดแบบนี้มานานเกินไปแล้ว… เอาล่ะ มาทานอาหารอร่อย แล้วสู้กันเถอะ!”

เขาตัดบทคำพูดไร้หัวท้ายที่มาจากไหนไม่รู้และเริ่มทานอาหารต่ออย่างขยันขันแข็ง

ซอนอาฮยอนยังคงดูกระวนกระวาย แต่เขากินอย่างขยันขันแข็งเมื่อมุนแดพูดว่า 'กินก่อนไปไม่ดีกว่าเหรอ'

แม้จะพูดแบบนั้น แต่มุนแดเองยังกินพร้อมอาการถอนหายใจ 'มันยากจะกินลงจริงๆนั้นแหละ การถ่ายทำวันนี้ต้องบ้าคลั่งแน่ๆ'

ไม่ต่างจากที่คิด เมื่อเข้ากองถ่ายมา สีหน้าทุกคนเหมือนมางานศพ แต่ก็มีอยู่คนที่สดใสไม่เข้ากับบรรยากาศ นั้นก็คือชายูจีนที่เข้ามาทักทาย ซึ่งก็ปกติมาก ถ้าเขาหดหู่ต่างหากถึงจะเป็นเรื่องใหญ่

จากนั้นก็ถึงช่วงถ่ายทำ แต่ก่อนหน้านั้นต้องมีเซอร์ไพรส์ถึงจะสมเป็นรายการนี้ พิธีกรประกาศว่า “ทีมที่ชนะอันดับหนึ่ง จะได้รับการจัดอันดับ โดยไม่รวมผลโหวตเชิงลบ” จากนั้นก็เริ่มประกาศอันดับคะแนน

ทีมของชเววอนกิลได้อันดับที่หนึ่ง ดังนั้นแม้เขาจะก่อเรื่องในepที่แล้ว อันดับก็ไม่ตกเท่าไร ได้ไปในอันดับ20 เด็กหนุ่มร้องไห้บนเวทีบอกว่าตนเองทำผิดพลาดเพราะยังเด็กจากนี้ปรับปรุงตัว... แต่ว่านะ มันจะดีกว่าไหมถ้าขอโทษGold2ตรงๆ

สมาชิกทีมอันดับหนึ่งไม่ถูกลบคะแนนด้วยผลโหวดลบ พวกเขาถึงอันดับสูงขึ้น อีเซจินBจาก19สู่9 Gold1จาก29ไป26

และตัวอย่างคนที่ได้รับผลกระทบจากผลโหวดลบเช่น อีเซจินAอันดับตกลงจาก8สู่15 คิมแรบินอันดับ6

แต่ที่มุนแดคิดไม่ถึงเลยคือ ผลคะแนนอันดับ4 จะเป็นชื่อตัวเอง อันดับของเขาไม่ได้ตกชั้นแต่กลับสูงขึ้น เขาขึ้นไปขอบคุณบนเวที เมื่อโดนพิธีกรถามว่า ต่อไปอยากทำเพลงแนวไหน เมื่อตอบไปว่าสดใส ก็โดนแซวเรื่องเพลงPopconกลับมา

เขาไปนั่งที่พร้อมกับคิดว่า เพลงPopconมันคงติดตัวเขาไปตลอดซะแล้ว

ส่วนTop3ก็น่าตื่นเต้นขึ้นไปอีก ที่3 ชายูจีน(จากอันดับ1) ทำให้ทุกคนฮือฮามาก แม้จะอึ้งเล็กน้อยแต่เจ้าตัวก็ขึ้นไปพูดบนเวทีอย่างสดใสร่าเริง

ที่2ชอนอาฮยอน (จากอันดับ3) และที่1 รยูชองอู(จากอันดับ2)

เป็นอันดับที่ไม่ผิดคาดนัก เมื่อทั้งคู่กล่าวขอบคุณเสร็จ พิธีกรก็เริ่มบิวอารมณ์ครั้งใหม่ โดยการเปิดเผยคะแนนเชิงลบ และอันดับแท้จริงที่ไม่โดน-คะแนนเชิงลบออก

แม้ตอนแรกเขาจะให้กำลังใจชอนอาฮยอนกับอีเซจินBแต่เมื่อเห็นคะแนนลบหมื่นกว่าเสียงแล้ว มันก็สะเทือนใจไม่น้อยเลยทีเดียว แต่สุดท้ายเขาก็พยายามสงบใจ แล้วขอบคุณ8แสนกว่าคะแนนที่ช่วยโหวตมา

จากนี้ต้องทำให้ดีขึ้นไปอีก

 

(จบ นิยายบทที่35 )

(มังฮวา 36-37*มีการเติมเนื้อหาบรรยายมุมมองของมุนแด และอันดับของคนอื่นๆ)