(สปอย์) ข้ามเวลามาเป็นผู้ชายของเขา เล่ม 2

 [คำเตือน]

เนื้อหาโพสนี้คือการ สปอย์  ถ้าต้องการอ่านรีวิว *กด*

ต้องการอ่านสปอย์ เลื่อนลงได้เลย ♥

    (สปอย์) ข้ามเวลามาเป็นผู้ชายของเขา เล่ม 2

    (ต่อจากเล่ม1)

    หลังเหลยเถี่ย(พระเอก)ใช่ยาชั้นดีช่วยชีวิตหมาป่ามาแล้ว มันก็ตามพวกเขากลับบ้านด้วย ฉินเหมี่ยน(นายเอก)จึงตั้งชื่อมันว่าแต้มขาว(หมาป่า)

    หลายวันต่อมาพวกเขาก็ไปตรวจร้าน ฉินเหมี่ยนออกรายการอาหารใหม่เรียกลูกค้า เมื่อเห็นเหลยเถี่ยไปทำธุระของตนโดยไม่บอกว่าคืออะไร ฉินเหมี่ยนก็อารมณ์แปรปรวน แต่เมื่อกลับบ้านแล้วรู้ว่าอีกฝ่ายทำธนูล่าสัตว์ให้ ใช้ไม้และสายธนูอย่างดีพร้อมสลักชื่อสวยงามในใจก็ร่าเริง ตอนที่เผลอไปสบตากับอีกฝ่ายบรรยากาศพลันแปลกประหลาดขึ้นมาทันที

    ตอนนี้เป็นช่วงส่งท้ายปี ในหมู่บ้านมักพลัดเปลี่ยนไปเป็นแขกกินข้าวบ้านญาติ วันนี้เองที่พวกเขาถูกต่งต้าหนิว(ลุงเขย)เชิญไป คนบ้านนี้ตอนพวกเขาแยกบ้านไม่เคยจะมาพูดคุยตามมารยาท ตอนนี้เห็นคนได้ดีแล้วกลับรีบมาหา ลูกชายของเขาพึ่งออกจากคุก เวลานี้อยากจะให้หลานชายเห็นแก่หน้าลุง รับคนเข้าทำงาน

    แต่เมื่อถึงวันรวมญาติ คนแซ่เหลย4ครอบครัวมารวมตัวกัน เป็นพี่น้องของเหลยต้าเฉียง(พ่อของพระเอก)ที่แยกไปมีครอบครัวของตน ระหว่างงามเลี้ยงเหลยเถี่ยปฎิเสธเรื่องรับคนเข้าทำงาน ป้า(พี่สาวพ่อ)ก็ออกลายทันที สันดานไม่ต่างจากน้องชายของตนเท่าไร เธอว่าผู้ชายอยู่ด้วยกันเป็นเรื่องน่าเกลียด แต่พูดไปก็เหมือนด่าเหลยต้าเฉียง(พ่อของพระเอก)เพราะเขาเป็นคนจัดการงานแต่งนี้เอง สองครอบครัวจึงวางมวยกันโดนที่ฉินเหมี่ยน(นายเอก)ไม่ต้องทำอะไร

    ทั้ง2คนกลับบ้าน ฉินเหมี่ยน(นายเอก)สงสารคนของตัวเอง แม่ตายศพไม่ทันเย็นพ่อก็แต่งงานใหม่ จากนั้นก็ต้องออกจากบ้านมาเร่ร่อน ได้รับความลำบากมากมาย เขาว่าจากนี้ก็ฉลองปีใหม่ด้วยกัน กลับไปแล้วก็ทำอาหารมื้อใหญ่ เหลยเถี่ย(พระเอก)บอกว่าดีใจที่ได้แต่งงานกับเขา แต่ฉินเหมี่ยน(นายเอก)ยังรู้สึกสับสนอยู่จึงไม่ได้ตอบไป

    ปีใหม่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ระหว่างนี้ฉินเหมี่ยน(นายเอก)อยู่ในบ้านนาของตัวเองอย่างสุขสบายมาก มีเตียงอุ่นๆ มีอาหารอร่อย เขาทำหม้อไฟ เต้าหู้ยี้ ซาลาเปา เกี๊ยว หมั่นโถว ลูกชิ้นทอด และอาหารรับปีใหม่ต่างๆ ระหว่างนั้นก็หยอกล้อกับคนหน้าตายไปด้วย

    ช่วงส่งท้ายปี หลังเอาขนมไปฝากเพื่อนบ้านที่สนิท เหล่าน้องสาวน้องชายจากบ้านเก่าก็มาหา กับกลุ่มคนที่รู้จักผิดถูกกลุ่มนี้ ฉินเหมี่ยนย่อมใจดีด้วย เขาเอาของว่างทำเองออกมาให้ ที่พวกเขามาก็เพราะท่านพ่อต้องการให้พี่ใหญ่กลับไปฉลองปีใหม่ แต่เมื่อได้รับคำปฏิเสธ พวกเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร นั่งเล่นพูดคุยอยู่ที่บ้านพี่ใหญ่พักใหญ่รู้สึกสนุกสนานมากทีเดียว จากนั้นพวกเขาก็ขอกลับก่อนมืออาหาร

    วันรับปีใหม่ เหลยเถี่ย(พระเอก)ตกแต่งบ้านด้วยการเขียนกลอนรักเป็นกลอนมงคลติดประตู ฉินเหมี่ยน(นายเอก)มองอย่างอึ้งๆ แต่ในใจก็หวานชื่นขึ้นมา หลังจากนั้นเขาก็ทำอาหารมากมาย ก่อนจะเริ่มกิน เหลยเถี่ยยังพาเขาจุดธูปบูชาเทพ ระหว่างกินข้าวก็ดูแลเป็นอย่างดี

    ตอนนี้ฉินเหมี่ยน(นายเอก)ยอมรับแล้วว่าเขาหวั่นไหว ตั้งแต่ทะลุมิติมาพวกเขาก็อยู่ด้วยกันตลอด ตัวเขาที่ไม่คุ้นเคยกับที่นี่ก็ได้รับการดูแลเอาใจใส่อย่างดี ทั้งที่คิดว่าตัวเองรสนิยมทางเพศปกติมาตลอด แต่ตอนนี้รู้ตัวอีกทีก็รับอีกฝ่ายเข้ามาไว้ในใจแล้ว

    เมื่อโดนถามคำถามที่คล้ายขอแต่งงาน เขาก็ตอบรับไปอย่างไว้ตัว แต่ระหว่างมืออาหารนี้พวกเขาจูบหลายครั้งอย่างควบคุมตัวไม่อยู่

    ที่จริงแล้วคืนปีใหม่นี้เหลยเถี่ย(พระเอก)ผ่านไปอย่างไม่ง่ายเลย จูบกัน อาบน้ำด้วยกัน บรรยากาศคลุมเครือมาก แต่เมื่อขึ้นเตียงทำได้แค่ลูบ

    เช้าวันปีใหม่แน่นอนว่าต้องไปเยี่ยมญาติ คำนับพ่อแม่ วันนี้ใครเห็นคู่สามีสามีคู่นี้ก็ต้องอึ้ง เป็นบุรุษที่งดงามหล่อเหล่าผู้คนต้องเหลียวหลังอยู่นาน ช่วงบ่ายมีเด็กๆมารับขนมมงคล

    วันที่2ของปีใหม่ ภรรยาต้องกลับบ้านพ่อแม่ แต่เมื่อจำไม่ได้ เหลยเถี่ยจึงไปเยี่ยมบ้านท่านตาท่านยาย ที่อยู่อีกหมู่บ้าน เนื่องจากน้าใหญ่ไม่ชอบที่เขาแต่งงานกับผู้ชาย ครั้งนี้จึงไม่ได้ให้ภรรยาไปด้วยส่วนตนไปลองเชิงดูก่อน

    วันต่อๆมายังเป็นเทศกาลเยี่ยมบ้านญาติอยู่ เมื่อหมดคิวญาติแล้วก็เป็นคราวของเพื่อนบ้านที่สนิท ฉินเหมี่ยนเองก็เชิญมาหลายครอบครัวที่เคยช่วยเหลือเขา หลังมื้ออาหารมิตรภาพแน่นแฝงขึ้นไม่น้อย

    กลางเดือนหิมะละลาย เหลยเถี่ยก็พาฉินเหมี่ยนไปเยี่ยมบ้านท่านตาท่านยาย ในอดีตตอนที่แม่เขาเสียใหม่ๆ ท่านตาท่านยายเคยให้ความช่วยเหลือไม่น้อย แต่ต่อมาลูกชายสองคนทะเลาะกัน จึงไม่มีเวลาไปดูแลหลานต่างแซ่อีก น้าใหญ่ไม่ชอบเขา แต่น้ารองดีต่อเขาไม่น้อย

    เมื่อไปถึง ท่านตาท่านยายก็สอบถามเรื่องราวของพวกเขาอย่างอ่อนโยน น้าใหญ่ถึงจะเย็นชาหน้าบึ่งแต่ไม่ได้ทำอะไรที่หักหาญน้ำใจ ส่วนน้ารองดีใจที่หลานชายมาหาก็พูดคุยด้วยอย่างสนิทสนม เมื่อเห็นเขาเป็นพ่อค้าหาบเร่ฉินเหมี่ยนก็บอกวิธีทำขนมให้อีกฝ่าย ตอบแทนที่เคยช่วยเหลือสามี

    เมื่อกลับมาถึงบ้านมา ทั้งคู่ก็คลอเคลียกกันอยู่นาน ความสัมพันธ์ของพวกเขาดีขึ้นเรื่อยๆ เหลยเถี่ย(พระเอก)รู้สึกวางใจว่าภรรยามีความรู่สึกเช่นเดียวกับตนก็นำเงินสำรองที่เก็บออกมาให้อีกฝ่าย ฉินเหมี่ยน(นายเอก)แอบแซวเขาเล็กน้อย จากนั้นก็เอาเงินไปซื้อที่ดิน เหลยเถี่ย(พระเอก)ไม่มีความเห็นอื่นเมื่อก่อนเชื่อฟังยังไง เดี่ยวนี้เชื่อฟังตามเดิม

    ฉินเหมี่ยน(นายเอก)ซื้อที่ดินผืนใหญ่เตรียมทำสวนผลไม้ เขาและเหลยเถี่ยช่วยกันออกแบบบ้านและสวน ตั้งแต่วางกำแพง ตำแหน่งครัวเรือนคนใช้ สวนผัก บ่อน้ำ และจัดวางตำแหน่งพันธ์ต้นไม้ บริหารระหว่างประสิทธิ์ภาพการทำงานจริงและความสวยงาม

    อนาคตต้นไม้ออกดอกก็จะงดงามบานสะพรั่ง เมื่อมีผลก็จะอุดมสมบูรณ์ และไม่มีทางที่สวนนี้จะไม่ดีเพราะเขามีน้ำพุศักดิ์สิทธิ์อยู่ในมือ รับประกันคุณภาพทุกด้าน และยังมีสระน้ำใหญ่ทรงน้ำเต้าที่กลางสวน ต่อไปจะมีสะพานและศาลาชมวิวด้วย ระหว่างนี้เขาจ้างคนเข้ามาขุดบ่อน้ำลงต้นไม้ เพื่อนบ้านที่สนิทและทำงานดีเขาก็ตอบแทนให้อย่างดี ส่วนคนขี้เกียจและหาเรื่องพวกเขาก็จัดการได้สบายๆ

    หลังจากจัดการสร้างบ้านนาแสนสุขเสร็จ ที่นี่สวยงามน่าอยู่ตามที่วางแผนไว้ สมกับที่ทุ่มเทแรงกายใจ หลังชื่นชมด้วยความภูมิใจ พวกเขาก็ไปซื้อทาสจากในอำเภอมาดูแลงานบ้านและสวน ได้สามีภรรยาฝูมา1คู่ คนขับรถชื่อสี่เล่อ1คน

    บ้านนาสร้างเสร็จแล้วควรต้องเชิญผู้ใหญ่มาชมสักที ซึ่งญาติผู้ใหญ่ที่ว่าย่อมหมายถึงบ้านท่านตาท่านยาย ฉินเหมี่ยนอาสะใภ้(ผู้รับใช้)เตรียมทำกับข้าว และเมื่อทุกคนมาถึงก็ชื่นชมความงดงามของสวน มอบสุนัขเป็นของฝาก ก่อนคนหนุ่มสาวและเด็กๆออกไปเดินเล่น ส่วนเขาอยู่ดูแลผู้อาวุโส ด้านในสวนนั้นเด็กๆหักกิ่งไม้ดอกไม้กันเละเทะ แต่ก็เป็นสิ่งที่ฉินเหมี่ยน(นายเอก)คิดไว้แล้ว เชิญมาแต่เนิ่นๆตามธรรมเนียม จากนี้ไปก็จะได้ไม่วุ่นวายอีก

    หลังจัดการเรื่องราวเรียบร้อยดี วันต่อมาพวกเขาก็ไปล่าสัตว์ แต่หลังขึ้นเขามาสักพักชุดล่าสัตว์แนบเนื้อของฉินเหมี่ยนก็ทำให้เหลยเถี่ยมืออยู่ไม่สุข จากนั้นพวกเขาก็กอดจูบกันจนอารมณ์ลุกโชน แต่สุดท้ายก็อดทนไว้ได้ จากนั้นพวกเขาก็ล่ากวางแต่กลับไปเจอเสือโดยบังเอิญ ฉินเหมี่ยนกลัวจนขยัยตัวไม่ได้ แต่เหลยเถี่ยก็จัดการเสือได้ด้วยฝีมือธนูทรงพลัง ท่าทางนิ่งสงบพร้อมกันนั้นยังกอดฉินเหมี่ยนปลอบใจ เด็กหนุ่มที่พึ่งเคยเจออันตรายน่ากลัวขนาดนี้เป็นครั้งแรกรู้สึกเหมือนตกหลุมรักทันที เขาได้รู้แล้วว่าสามีของตนนั้นเท่มากขนาดไหน

    ฉินเหมี่ยนเก็บเสือและหมูป่าเหยื่อของเสือเข้ามิติลับ พร้อมกับบอกเหลยเถี่ยว่าเขาจะบอกทุกอย่างเมื่อถึงวันเกิด จากนั้นพวกเขาก็ลงเขาอย่างเนื้อกวาง จากนั้นก็นำศพเสือและหมูป้ากลับบ้านอย่างเปิดเผย กลางชาวบ้านมุง คนกลุ่มนี้อยากเนียนเข้าไปดูในบ้านนา แต่ฉินเหมี่ยนไม่ปล่อยผ่าน ชาวบ้านจึงกลับไปด้วยความแค้นใจ

    พวกเขานำเสือไปขายและได้ทุนมาไม่น้อย ฉินเหมี่ยนวางแผนที่จะเปิดโรงสุรา เหลยเถี่ยไม่ชอบเมืองหรือการเจอผู้คนที่วุ่นวาย แต่เพื่อคนรักเขาก็แนะนำว่าอำเภอสามารถเปิดร้านใหญ่ได้ แต่ฉินเหมี่ยนก็คิดเผื่อเขาเช่นกัน โรงสุรานี้จะเปิดนอกเมืองและสร้างเอง ฉินเหมี่ยนเริ่มออกแบบและวางแผนสร้าง

    วันเวลาขยับมาถึงวันเกิดของฉินเหมี่ยน ตั้งแต่นี้ไปเขาจะคือว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเหลยเถี่ยด้วย ดังนั้นจึงตั้งใจเตรียมงานและอาหารเต็มที่ เหลยเถี่ยเองก็ไม่น้อยหน้าเขาเตรียมม้าดีเป็นของขวัญวันเกิดให้ภรรยา เมื่อเห็นม้าตัวงามนี้แล้วฉินเหมี่ยนก็ตื่นเต้นมาก เขาเปลี่ยนชุดแล้วลองขี่มันเลย พวกเขาวิ่งรอบหมู่บ้านอย่างสนุกสนานโดนมีเหลยเถี่ยดูแล หลังกลับมาฉินเหมี่ยนก็พาคนเข้าไปในมิติลับ และบอกว่าตนเองไม่ใช่ฉินเหมี่ยนคนเดิม แต่ปรากฏว่าชายหนุ่มรู้อยู่แล้ว ถึงจะไม่กี่วันและแถบไม่ได้คุยกันเลย แต่ทั้ง2คนแตกต่างกันมาก

    หลังผูกเงื่อนใจที่ทำให้เหลยเถี่ยเข้ามิติลับได้แล้ว ฉินเหมี่ยนก็เดินมาหาดอกไม้ประหลาด มันอยู่ในมิตินี้มานานแล้ว เมื่อก่อนเวลาฉินเหมี่ยนเข้ามามันไม่มีปฏิกิริยาเลย แต่วันนี้เมื่อมีชายหนุ่มเข้ามาด้วยมันกลับเปร่งแสงขึ้นมาครู่หนึ่ง ดูท่าหลังจากนี้ต้องดูแลมันด้วยกัน

    ชีวิตในบ้านนาขอองพวกเขาผ่านไปอย่างสบายอกสบายใจ วันหนึ่งเหลยเซี่ยงจื้อ(น้องห้าของพระเอก)ขอพาสหายจากสำนักศึกษาชมสวนดอกไม้ของบ้านนาแสนสุข ฉินเหมี่ยนก็อณุญาติเพราะรู้ว่าเหลยเซี่ยงจื้อดูแลให้เรียบร้อยได้ จากนั้นเขากับเหลยเถี่ยก็เข้าเมืองไปเลือกซื้อของที่จะนำมาสร้างโรงสุรา

    ไม่นานนักก็ถึงช่วยสอบขุนนางของเหลยเซี่ยงจื้อแล้ว เมื่อเห็นว่าต้องเดินไปที่ตัวจังหวัด ระยะทางไกลและอาจะมีโจร พ่อและแม่เลี้ยงต้องการให้เหลยเถี่ยไปคุ้มกันซึ่งเจ้าตัวไม่ตอบอะไร ฉินเหมี่ยนก็ยิ้ม แก้สถานการณ์ว่าเขายังไม่เคยไปในตัวจังหวัด ถือโอกาสนี้ไปเที่ยวเล่น จึงถือเป็นการตอบรับการเดินทางครั้งนี้

    ระหว่างทางฉินเหมี่ยนกินดีอยู่ดี นั่งรถม้าบ้างขี่ม้าบ้าง มีโจรมาเหมือนกันแต่เหลยเถี่ยจัดการได้ เมื่อมาถึงตัวจังหวัดเหล่าบัณฑิตเตรียมสอบต่างก็พักผ่อนสงบใจ ส่วนคู่สามีภรรยาเที่ยวเล่น ชิมของกิน ไหว้พระ ชมวิว ถือเป็นการเดินทางที่คุ้มค่า

    หลังกลับไปพวกเขาก็เริ่มลงมือสร้างหอสุราอย่างจริงจัง งานออกแบบครั้งนี้ตึกแรกคือโรงสุราหอกินข้าว มีกิจกรรมและความบรรเทิง ส่วนหอสองด้านหลังคือโรงเตี้ยมที่แบ่งระดับ ทั้งห้องธรรมดา ห้องสุดหรู ห้องพิเศษ ดีไซน์ของทั้งสองตึกเรียบงานแต่แปลกใหม่ ใครเข้ามาก็ต้องชื่นชมแต่ไม่รู้สึกอึดอัด

    อาหารที่ทำขายในนี้ วัตถุดิบมาจากสวนบ้านนา รับประกันความอร่อยด้วยน้ำพุวิเศษและสูตรอาหารข้ามโลก รับรองถึงประสบการณ์รสชาติแบบใหม่ที่จะไม่เคยมีใครกินมาก่อน และมีการออกเมนูใหม่ๆมาทุกเดือน นักชิมต้องห้ามพลาด

    แน่นอนว่าพ่อครัว คนรับใช้ พนักงานทุกคนในร้านคัดเลือกมาอย่างดี หัวเร็ว ทำงานไว ละเอียดรอบคอบ พร้อมด้วยระบบทำงานที่ถอดแบบจากหนังสือเรียนวิชาประกอบธุรกิจอย่างไรให้ได้กำไร และจัดการคนยังไงให้ภักดี ฉินเหมี่ยนหน้าตายิ้มแย้มใช้ไม่อ่อนอย่างระบบรางวัล เหลยเถี่ยเป็นตัวแทนไม้แข็งบีบถ้วยชาแตกเป็นการขู่ สรุปพนักงานเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวรู้ความเป็นระเบียบ ขอแค่เรียกลูกค้ามาได้ก็ไม่การขาดทุน

    และสำหรับการเรียกคน พวกเขาให้คนไปประกาศทั่วอำเภอ และไปหาเหลยเซี่ยงจื้อว่าพวกตนจะจัดงานประชันแต่งกลอนที่หอสุราใหม่ ขอเพียงเข้าร่วมไม่เข้ารอบก็กินอาหารฟรี เหลยเซี่ยงจื้อช่วยเหลือพี่ชายและพี่สะใภ้อย่างเต็มใจ เขายังพาผู้อาวุโสของสถานศึกษามาเป็นผู้ตัดสินการแข่ง งานครั้งนี้เรียกคนให้เข้ามารู้จักหอสุราเปิดใหม่มากมาย และสร้างสีสันความสนุกให้ผู้คน

    คุณชายเนี่ยเหิงที่เคยซื้อสูตรหม้อไฟและเพื่อนของเขาก็มาชมความครื้นเครง จากนั้นลองพักห้องแบบต่างๆไปด้วย เขาชื่นชมฉินเหมี่ยนจากใจจริงๆ

    ด้านบ้านเก่า น้อง3น้อง4อยากแยกบ้าน ส่วนน้องรองอยากส่งลูกชายตนไปเรียน แต่เจรจาไม่ลงตัว สุดท้ายล้มเลิกทุกเรื่องไป

    สวนผลไม้ลูกดกแล้ว ท้อพันธุ์น้ำผึ้ง ภายนอกงดงาม ภายในหวานอร่อย พวกเขาเอาไปขายที่โรงสุรา อีกส่วนนำมาเชื่อมเก็บใส่ขวดโหล เชอรี่ลูกแดงก็หมักเหล้าและเคี่ยวน้ำตาล

    ตอนนี้บ้านนาเติบโตรวเร็วมาก ต้องการความปลอดภัย เหลยเถี่ยจึงเข้าเมืองไปเลือกเด็กรู้ความหน่วยก้านดี มาฝึกเป็นผู้คุ้มกัน 9 คน ระหว่างทางกลับบ้าน ถึงจะเจอฝนแต่ก็เร่งรีบเดินทางด้วยความคิดถึงภรรยา ตอนกลับเข้ามาก็พบว่าอีกฝ่ายวิ่งออกมารับที่หน้าประตู้แล้ว ต่างฝ่ายต่างคิดถึงกันมาก

    สุดท้ายความคะนึงหาที่บ่มเพราะ เปลี่ยนเป็นความยั่วยวนใจจนทนไม่ไหว มีความสัมพันธ์หวานชื่นกลายเป็นของกันและกันโดยสมบูรณ์

    วันต่อมาพวกเขาตั้งชื่อให้ผู้คุ้มกันทั้ง9 โดยให้ใช้แซ่เหลยฉินที่นำมาจากพวกเขาสองคน เป็นการประกาศว่าเป็นคนของบ้านนาแสนสุข สี่เล่อเองก็ได้รับแซ่ใหม่นี่ด้วย จากนั้นก็ให้พวกเขาก็เริ่มฝึกวิทยายุทธและเรียนหนังสือ

    บ้านเก่าส่งข่าวมาบอกว่า เว่ยซื่อ(แม่เลี้ยงคนที่2)ท้องแล้ว พวกเขาไปแสดงความยินดีและส่งของขวัญ วันนี้ตู้ซื่อยังหาเรื่องชวนทะเลาะเหมือนเดิม บรรยากาศในบ้านไม่สงบแม้แต่น้อย ขากลับพวกเขาเจอเหลยเซี่ยงอี้กับเหลยเซี่ยงหลี่(น้อง3-4ของพระเอก)ท่าทางไม่มีความสุข

    พวกเขายังต้องการแยกบ้านเหมือนเดิม เพราะอยู่ในบ้านเก่าวุ่นยวายไม่มีความเป็นส่วนตัว ที่สำคัญหาเงินมาเท่าไรต้องให้ตู้ซื่อ ไม่มีเงินเก็บเป็นของตัวเอง น้อง3แต่งงานมีภรรยาและลูกแต่กลับต้องไปดูแลพี่ร้องที่ป่วยเป็นโรคคุณชาย แถมลูกของเขาเป็นเด็กผู้หญิง พ่อแม่ไม่รักหลาน มีอะไรได้เป็นคนสุดท้ายเสมอ จนเขารู้สึกว่าปล่อยไปไม่ได้แล้ว

    เขาอยากได้คำแนะนำจากพี่สะใภ้ใหญ่ ฉินเหมี่ยนได้ยินแบบนั้นก็บอกว่าพรุ่งนี้ค่อยมาเจอเขา วันต่อมาฉินเหมี่ยนให้คำแนะนำเป็น2วิธีว่า แยกแค่บ้านเหลยเซี่ยงเหริน(น้องรองของพระเอก)ออกไป หรือแยกตัวเองออกมา วิธีแรกคือต้องทำให้ตู้ซื่อที่รักน้องรองรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ได้เรื่องจนเลิกให้ท้ายและให้น้องรองแยกบ้านออกไป หรือวิธีที่2 แยกตัวเองออกมา จ่ายเงินให้บ้านเก่าเป็นเดือนๆ แบบที่พวกเขาทำ

    ตอนนี้ฤดูร้อน หม้อไฟไม่มีคนกินแล้ว ฉินเหมี่ยนเปลี่ยนมาขายของว่างแทน มีทั้งบะหมี่ ซาลาเปา หมั่นโถ มีจุดเด่นคือไส้ที่หลากหลาย บะหมี่เองก็หลายสีหลายรสตามวัถุดิบที่นำมาทำ ผู้คนชื่นชอบกันมาก

    จัดการร้านเสร็จ พวกเขาก็เริ่มขยายบ้าน เพิ่มห้อง ชานเรือน ทางเดินและเครื่องเรือนต่างๆ ทำให้บ้านเหมาะอาศัยในทุกฤดู

    ตอนนี้พวกเขานับเป็นคนที่รวยที่สุดในหมู่บ้าน ดึงดูดสายตาและความไม่พอใจได้ง่าย ดังนั้นฉินเหมี่ยนจึงวางแผนสร้างงานให้คนอื่น กระจายความร่ำรวยออกไป โดนคนที่เขาคิดถึงคือเพื่อนบ้านที่สนิทและเคยช่วยเหลือกันมา เช่นครอบครัวจางต้าชวน ครอบครัวอู๋ตี๋ และครอบครัวหลี่เจิ้ง คนที่ได้เขาช่วยเหลือซึ้งใจไม่น้อยและจดจำน้ำใจนี้ไว้

    ตอนนี้โรงสุราดึงความสนใจของนายทุนเจ้าของโรงสุราที่อื่นแล้ว เริ่มมีคนติดต่อพวกเขาไม่เว้นวัน ฉินเหมี่ยนเหลยเถี่ยไม่สนใจ พวกเขายังหวานชื่นกันตามปกติ ตอนนี้ฉินเหมี่ยนวางแผนรายการอาหารชุดใหม่เป็นวุ้นเส้นไปขาย เขาสร้างโรงงานผลิตวุ้นเส้นและรับซื้อหัวมัน ตั้งโต๊ะรับซื้อเปิดเผยพร้อมเช็คคุณภาพด้วย ไม่ว่าจะเป็นอันธพาลหรือคนจากบ้านเก่า เขาก็ปฏิเสธให้ชาวบ้านเห็นพร้อมกันยังเหตุผลที่สมควรด้วย ทำให้คนที่คิดจะผสมของเสียมาขายก็หยิบออกกันเงียบๆ

    ที่โรงสุรา พวกเขาจัดกิจกรรมเปิดตัวอาหารใหม่ เรียกแขกได้เป็นอย่างดี ทั้งยังเปิดตัวระบบบัตรสมาชิก เป็นที่หือฮาและได้รับความสนใจจากคุณชายมีเงินหรือพ่อค้าต่างถิ่นเป็นอย่างดี โดยระบบสมาชิกนี้ จะแบ่งระดับให้ได้รับบริการแบบพิเศษขึ้นไปจากปกติ สิ้นปีก็จะมีกิจกรรมเฉพาะกลุ่มสมาชิก เช่นล่าสัตว์บนเขา หรือเก็บผลไม้บุฟเฟ่ต์ในสวนด้วย

    พร้อมกันนั้นยังเปิดกิจกรรมพิเศษเป็นการเล่าเรื่อง (แบบเดียวกับนักเล่านิทาน หรือนักพูดต่างๆ) เป็นการรั้งให้คนอยู่กินข้าวเที่ยงกับข้าวเย็น

    ช่วงนี้พวกเขาเริ่มทำสินค้าใหม่อีกครั้ง เป็นเหล้าผลไม้เพราะมีผลผลิตเยอะ พวกเขาจะทำโรงผลิตเหล้าหลังไปดูครอบครัวที่ทำอาชีพนี้อยู่ในหมู่บ้าน คุยแล้วเป็นคนไม่เลวจึงชักชวนว่าจ้างให้มาทำงานที่โรงงานใหม่

    ตอนนี้บ้านเดิมเกิดเรื่องอีกแล้ว เหลยเซี่ยงจื้อ(น้องห้าของพระเอก)กับเหลยชุนเถา(น้องหกของพระเอก)มาที่บ้านของพวกเขา ระบายให้ฟังว่า ท่านแม่ต้องการให้พี่4แต่งงานกับหลานตนเอง ซึ่งหญิงสาวนางนั้นเป็นโรคคุณหนูงานการไม่ทำ ถ้าแต่งเข้ามามีแต่จะลำบากพี่4(เหลยเซี่ยงหลี่)

    จากนั้นพวกเขาก็เปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นและกินข้าวเย็น ขณะกำลังกินกันอยู่เหลยเซี่ยงหลี่ก็มาหา สุดท้ายก็เข้ามากินข้าวด้วยกัน คู่สามีภรรยาคีบอาหารให้กันอย่างเป็นธรรมชาติ ดูก็รู้ว่ามักดูแลอีกฝ่ายเสมอ เหล่าน้องสาวน้องชายต่างก็รู้สึกว่าที่นี่เต็มไปด้วยความรัก ต่างจากบ้านของตัวเองจริงๆ

    ขากลับพี่น้องปรึกษากัน เหลยเซี่ยงจื้อ(น้องห้า)คิดดูแล้วก็ตกลงจะช่วยเหลยเซี่ยงหลี่(น้องสี่)เรื่องแยกบ้าน ท่านแม่ของเขา(ตู้ซื่อ)ทำให้คนหมดหนทางไม่น้อย ช่วงหลายปีที่ผ่านมาพี่น้องต่างก็เอาใจใส่เขา ดังนั้นเรื่องนี้เขาก็จะช่วยอีกแรง แค่รอให้พ้นช่วงสอบขุนนางไปก่อน

    ช่วงนี้เหลยเถี่ยทำตัวลับๆล่อๆ ไม่ยอมบอกว่ากำลังทำอะไรอยู่ เมื่อถามหลายๆครั้งแล้วไม่ได้ทำตอบฉินเหมี่ยนก็โมโหจนเดินออกจากบ้านมา เขาเดินหน้าบึ้งอยู่นานจนเหลยเถี่ยรีบเข้ามาง้อ พร้อมกับสร้อยข้อมือแกะสลัก และเมื่อเห็นแผลตามมือฉินเหมี่ยนก็ใจอ่อน และยิ่งเมื่อสังเกตว่าอีกฝ่ายรีบจนใส่รองเท้าผิดคู่ เขาก็อารมณ์ดีในที่สุด

    ชายหนุ่มบอกกับเขาว่า อย่ารังเกียจที่เขาพูดน้อยเท่านี้ก็กุมหัวใจฉินเหมี่ยนแล้ว คนรักของเขาดีขนาดนี้กลับมีเรื่องที่ไม่มั่นใจในตัวเองเหมือนกันและนั้นก็เกิดขึ้นเพราะเขาอีกด้วย สุดท้ายพวกเขาก็เติมเต็มกันและกันอย่างลึกซึ้ง

    ตอนนี้เป็นเวลาสุกของลูกเหมยแล้ว ฉินเหมี่ยนเอามาทำเป็นผลไม้อบแห้งและเคี่ยวน้ำตาล เป็นสินค้าขายดีไปอีกตัว

    ตอนที่ท้อพันธ์น้ำผึ่งกำลังจะหมดฤดู ก็เป็นคราวองุ่นกับท้อเหลืองออกผลพอดีก็เอาไปทำผลไม้กระปุก รสชาติหวานอร่อยมาก

    โรงสุราทำเงินได้ดี ก็สร้างโอกาสให้ชาวบ้านด้วย ตอนนี้ความเป็นอยู่ของพวกเขาดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ชาวบ้านชื่นชมพวกเขามาก แต่ขณะเดียวกันก็ดึงดูดคนที่หวังร้ายมาเช่นกัน คืนวันหนึ่งผู้คุ้มกันจับตัวคนร้ายได้ เป็นอันธพาลประจำหมู่บ้านนั้นเอง

    พวกเขาจับตัวให้หลี่เจิ้งลงโทษ ขณะเดียวกันก็ประกาศออกไป ครั้งนี้เป็นครั้งแรกและเห็นแก่ผู้อาวุโส แต่ถ้ามีครั้งต่อไปจับส่งทางการอย่างเดียว

    กลับมาด้านดอกไม้ประหลาดในมิติลับ มันโตขึ้นทุกวันและตอนนี้เองก็แบ่งช่อกลายเป็นดอกตูมที่เหมือนบอลชมพู2ลูก ฉินเหมี่ยนเหลยเถี่ยรอเวลาที่มันจะบานอย่างตื่นเต้น หากมีเวลาก็จะเข้ามาอยู่ในมิติลับเป็นเพื่อนมัน

    (จบเล่ม2)