[รีวิว] บทเฮงซวยนี้ ไม่ขอรับไว้ เล่ม2

   
    [รีวิว] บทเฮงซวยนี้ ไม่ขอรับไว้ เล่ม2

    เรื่องราวและความสัมพันธ์ที่เดินหน้าขึ้นเล็กน้อย กับสถานการณ์โลกที่ปั่นป่วนขึ้นอีกระดับ

    หลังจากได้อยู่กับนายเอกมาสักพัก พระเอกของเราก็เริ่มขบคิดถึงความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น เขาคิดกับคนๆนี้ยังไงกันแน่นะ? คิดแล้วก็คิด จะเดินหน้าหรือถอยหลัง

    พระเอกยังไม่ได้คำตอบ แต่คนนอกเห็นชัดกว่าคนใน เสี่ยวหลินผู้ช่วยของราชาจอเงินมองซ้ายมองขวา มองยังไงก็เห็นว่าพระเอกน่ะชอบ+จีบนายเอกอยู่ชัดๆ เขาไม่รู้เลยว่าพระเอกยังสรุปกับตัวเองไม่ได้ กลับพูดโพล่งออกไปต่อหน้าทั้งคู่ว่า ไปสวีตกันที่อื่นได้ไหม นี่มันข้างนอกนะ

    ทำเอาพวกความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนทั้งสองอึ้งไป

    เมื่อมีเรื่องนี้จุดชนวน พระเอกก็สรุปกับตัวเองว่าเดินหน้า! แต่เดินมาได้ก้าวเดียวก็ต้องรีบเบรกตัวเองซะก่อน เป้าหมายรู้ตัวแล้ว ทำท่าจะถ่อยหนีต้องรีบหยุดไว้ก่อน! เพราะนายเอกเริ่มคิดมาก สับสนความรู้สึก พระเอกเลยหาบันไดลงให้อีกฝ่าย โดยการวิเคราะห์เชิงจิตวิทยา ว่าพวกเขาน่าจะเกิดความรู้สึกแบบทฤษฎีสะพานแขวนไงล่ะ ใจสั่นตื่นเต้นแต่เข้าใจผิดว่าหวั่นไหว พวกเขาจำเป็นต้องพักความรู้สึกแบบนี้ให้เย็นก่อน ถึงจะไปขั้นต่อไปได้ ใช่แล้วล่ะนี้เรียกว่าต้มกบน้ำอุ่นไงล่ะ พระเอกมองออก ว่านายเอกไม่ชอบความเปลี่ยนแปลงที่มันกระทันหันหรือฉุกละหุก เขาเลยทำเหมือนจะเบรกแต่จริงๆคือค่อยแทรกซึมชีวิตนายเอก รู้ตัวอีกทีก็ไปไหนไม่รอดแล้ว

    ดังนั้นตลอดทั้งเล่มเราได้วีดไปกับการหยอดและปฏิกิริยาของคนถูกหยอด

    แม้จะคืบหน้าไปอย่างช้าๆแต่ก็สร้างความหวั่นไหวได้จริงๆ จนท้ายเล่มเราจะได้เห็นเขาตกลงปลงใจกันในที่สุด

    แต่กว่าจะไปถึงท้ายเล่มนี้ ประหนึ่งน้ำหยดลงหินทุกวัน หินกางร่มไม่มีผิดนะ (555+)

    แม้ความสัมพันธ์จะดูคืบหน้าช้า แต่เรื่องของผู้ทะลุมิตินั้นมีข้อมูลเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หน่วยรบพิเศษส่งรายงานถึงเบื่องบนของประเทศ คราแรกไม่มีคนเชื่อ คราต่อมาเร่งประชุมหาวิธีการรับมือ เพราะนอกจากเมืองที่เสียหายอย่างปริศนามากขึ้นเรื่อยๆ หลานสาวของ1ในผู้นำประเทศก็โดนเปลี่ยนไส้ใน กลายเป็นผู้ทะลุมิติไป

    เวลาคนอื่นร้องเจ็บ แค่ฟังเราย่อมนึกไม่ออก วันนี้เสียหลานรักในครอบครัวไป ไม่จริงจังคงไม่ได้แล้ว

    คำถามประเภท ทะลุมิติเข้ามาได้ยังไง เลือกร่างที่สิงได้ไหม วิญญาณเดิมไปไหน ยังกลับมาเป็นคนเดิมได้ไหม ถูกยกขึ้นมาเป็นเรื่องสำคัญ วันนี้เป็นหลานผู้นำ แล้ววันหน้าอาจจะเป็นตัวผู้นำเองก็ได้

    หลานสาวผู้นำหรือผู้ทะลุมิติคนนั้นก็เหมือนคนอื่นๆที่หยิ่งผยองลำพองตน คิดว่าตัวเองรู้อนาคตทั้งร่างนี้ยังมีฐานะไม่ธรรมดาอีก เธอเข้าใกล้พระเอกหวังเป็นคนสนิทของบอสตัวร้ายในอนาคต แน่นอนว่าสุดท้ายโดนพระเอกจัดการล้วงข้อมูลเท่าที่เธอรู้ก่อนจะส่งต่อให้หน่วยพิเศษไป

    หลังจากถ่ายหนังเสร็จไม่นาน บริษัทของพระเอกมีงานเลี้ยง

    หน่วยพิเศษรู้ว่าจะมีคนมาโจมตี จึงของให้นายเอกไปช่วยจับกุมผู้มีพลังพิเศษคนอื่นๆด้านนอก ปรากฏว่าเมื่อเขาออกมา ด้านในงานเลี้ยงกลับเกิดความวุ่นวาย พระเอกโดนลอบฆ่า คนร้ายที่เป็นมือสังหารไม่มีพลังพิเศษจึงรอดสายตาหน่วยรบไปได้ และทำให้พระเอกเกือบแย่เข้าจริงๆ

    เรื่องนี้ทำนายเอกหัวเสียมาก

    อารมณ์ต่างๆที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนประดังประเด เป็นห่วง กังวล กลัว ที่มากที่สุดคือโกรธเพราะตอนที่เกิดเรื่องขึ้น เขากลับไม่ได้อยู่ข้างๆพระเอก

    จากคนรู้จักที่เป็นเพื่อนกันงงๆ ดูเหมือนจะกลายเป็นคนสำคัญโดยที่ไม่รู้ตัว

    หลังจากเหตุการณ์นี้นายเอกก็หวั่นไหวกับพระเอกมากขึ้น คอยตามไปเป็นบอดี้การ์ดให้เสมอ จนในที่สุดถึงจะหวั่นไหวบ้าง สับสนกับความรู้สึกที่ไม่รู้จัก หลงใหล คลั่งไคล หรือว่าชอบกันนะ? เขาเริ่มชอบคนตรงหน้าเข้าจริงๆ เวลานี้สายตาคมปราบของแม่ทัพ หรือแม้แต่ท่าทางในจอเงินที่เขาดูซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็เริ่มจะนึกไม่ออกแล้ว

    คนที่อยู่ตรงหน้าเข้ามาประทับรอยเต็มความทรงจำไปหมด

    สุดท้ายแล้วด้วยบรรยากาศพาไปและความเต็มใจส่วนหนึ่ง NCฉากแรกก็มาถึง!

    ตอนแรกทั้งคู่แอบกังวลไม่น้อย แต่เริ่มแล้วจะหยุดได้ยังไง พลังของพวกเขาต่อต้านกันเอง เวลาจูบกันแล้วลืมตัว ข้าวของจะโดนพลังสะท้อนกลับจนเสียหาย รอบนี้งาน18+บ้านจะไม่พังเลยเหรอ?

    ตัดฉากมาที่พลังของทั้งคู่ที่ใช่บรรยายแทนฉาก18+ อสูรกลืนกิน(พลังของนายเอก)ยินยอมให้อสูรไฟ(พลังของพระเอก)บุกรุกเข้ามาในถิ่น หวังจะให้ตายใจแล้วจับกิน แต่หลังลองเชิงกันสักพัก ร่างต้นของอสูรไฟส่งบรรณาการมาให้ มันจึงยอมปล่อยให้อสูรไฟออกไป...

    พอ18+บวกกันจบ พระเอกก็พบว่าพลังส่วนหนึ่งของตัวเองลดลง ทำเอาปวดใจเหลือเกิน ทำไมชีวิตรักของเขาถึงลำบากแบบนี้หนอ จูบกันก็ของพัง มีอะไรกันก็พลังลด!

    งานนี้เขาต้องเก่งขึ้นอีก ต้องแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆจนกว่าจะสามารถกดคนรักอย่างองอาจได้!

    (จบเล่ม2)

    ตัดภาพทางฝั่งอเมริกา จอห์นสัน บราน์ตัวเอกของนิยายเดิม (เล่ม1+2)

    (น้องไม่รู้ว่าตัวเองเป็นตัวเอก และมีผู้ทะลุมิติอยู่รอบตัว)

    เล่ม1แสดงให้เราเห็นว่าเขาเป็นเด็กดีที่น่าสงสาร โดนผู้ทะลุมิติหมายจะใช้ประโยชน์แต่ไม่ยอมเลี้ยงดูเขาให้ดีๆ เปลี่ยนเนื้อเรื่อง จนเด็กชายใช้พลังไม่เป็น(แล้วก็โทษเด็ก ไม่ดูตัวเองเลย) ในเล่ม2นี้ เด็กชายไม่ได้รู้สึกว่าสามี-ภรรยาคู่นี้ไม่ได้เลี้ยงดูเขาไม่ดีตรงไหน แต่เป็นตัวเขาเองที่เป็นภาระทำให้คนอื่นเดือดร้อน ดังนั้นเขาจึงอยากกลับไปตามหาอาของเขา เขาหนีออกจากบ้านฝ่าพายุหิมะโดยที่ไม่รู้เลยว่าที่นี่ไกลจากบ้านเดิมแค่ไหน

    ระหว่างที่ตัวแข็งอยู่ข้างทาง เขาก็เจอคนใจดี(เฟเดริโก โมเลนซา)มาช่วยชีวิตเขาไว้ก่อนแข็งตาย

    เขาได้อาบน้ำกินข้าว ได้การปรนนิบัติอย่างอ่อนโยนและถูกสอนให้ใช้พลังต่อสู้ในโลกที่ถูกทอดทิ้ง ขณะที่ชีวิตใหม่กำลังดีงาม พวกเขาก็ถูกหัวหน้าองค์กรโฮลีเกตเข้ามาโจมตี หวังฆ่าตัวเอกในนิยายทิ้ง (องค์กรเดียวกับที่โจมตีพระเอก) ขณะที่สถานการณ์อันตราย เฟเดริโกคิดจะฆ่าตัวตาย ดีกว่าตกอยู่ในมืออาชญากรโรคจิต ทำให้น้องตกใจมากจนเรียกชื่อของเขาออกมา หัวหน้าองค์กรยังกลัวตระกูลใหญ่อยู่บ้างจึงล่าถอยไป แต่จากนิสัยบ้าคลั่งนั้นก็ไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไรต่อ