[รีวิว] Truth in the Dark (สนพ.Pride)

[รีวิว] Truth in the Dark
 นิยายเรื่องนี่ อ่านแล้ว ประทับใจมากเลย❤

ผู้แต่ง: Amy Lane

แปล: ปุณณารมย์ ภาพ: Thander Lin

สำนักพิมพ์: Pride by Kaewkarn

หนังสือ: 190 บาท

รางวัล: Truth in the Dark โดย Amy Lane นักเขียนตัวท็อปแห่งวงการ เจ้าของรางวัล Hall of Fame All-Time Favorite M/M Author จากการโหวตของ M/M Romance Members' Choice Awards ในปี 2016

☆[รีวิว] Truth in the Dark ☆

ความรู้สึกหลังอ่านจบ: ประทับใจมาก เซอร์ไพรส์สุดๆ

ภาษา/ปม 10/10

NC 8/10

ภาพปก 7.5/10

ความรู้สึกหลังอ่านจบ: ประทับใจมาก เซอร์ไพรส์สุดๆ

       เราบอกเลยว่าเป็นคนชอบอ่านนิยายเล่มหนาๆ เพราะรู้สึกว่ามันสามารถบรรยายเรื่องราวได้ครบ เข้าถึงรายละเอียดทั้งเหตุการณ์และความรู้สึกของตัวละคร รวมถึงเวลาที่เราอ่านจะมีความผูกพันธ์กับตัวเอก มีความรู้สึกร่วมมากกว่าพวกบางๆเล่มเดียวจบ แต่หนังสือเล่มนี้ ทำให้เรารู้สึกสมจริงกับอารมณ์ตัวละคร จำนวนหน้าไม่ใช่ปัญหาเลย

        หน้าตาของพระเอก

       เราไม่เคยอ่านตัวเองที่อัปลักษณ์มาก่อนค่ะ

        แน่องค์ชายอัปลักษณ์ เราอ่านแล้วเป็นเรื่องที่ชอบมากรักมากอีกเรื่อง แต่ประเด็นคือ พระเอก-องค์ชายอัปลักษณ์ มันไม่ได้อัปลักษณ์จริงๆน่ะสิ ปานที่หน้าเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง แถมคนแต่งไม่ได้ขยี้ว่ามันน่าเกลียดดูไม่ได้ แต่ยิ่งอ่านจะรู้ว่า นายเอกของเรื่องคำจุนพระเอก เปลี่ยนปานของพระเอกให้กลายเป็นสัญลักของเทพเจ้ามังกร

          แต่เรื่องนี่ไม่ใช่ นายเอกน่ะ อัปลักษณ์ของแท้เลย

       ตั้งแต่หน้า จรดเท้า ต้องไปอ่านเอง บรยายจนเราคิดว่าเราคงอ่านไม่จบแน่ๆ (เป็นพวกมองคนที่หน้าตาและหน้าปกค่ะ สารภาพ//)

         

          แต่เมื่อเปิดใจอ่านแค่2ตอนมีหลายเรื่องมากๆที่เซอร์ไพรส์ ทั้งนิสัยนายเอกที่เกลียดไม่ลง ทั้งๆที่เป็นแนวที่ไม่ชอบแท้ๆ (ไม่หล่อ-นิสัยแย่-ไม่รักตัวเอง) คุณสมบัติที่เราเกลียดครบครันแบบนี้ แต่พอได้อ่าน(ด้วยจำนวนหน้าที่น้อยนิด)กลับทำให้เราหลงรักผู้ชายคนนี้ซะอย่างนั้น

         

          ปากร้ายใจดี กลัวที่จะรักตัวเองจากอดีตที่ข่มขืน และอดีตที่ข่มขืนที่ว่านั้น มันจริงมากๆในสังคม เหมือนกับการกลั่นแกล้งในโรงเรียน สิ่งที่ผู้พิการเป็นและได้เจอ ทั้งความข่มขื่นและกำลังใจที่ได้รับ ความรักและโลกแง่ลบแง่บวก

          เป็นความสมจริงที่ผู้แต่งถ่ายทอดออกมาผ่านนายเอกอย่างชัดเจน กลายเป็นอดีตเบื่องหลังที่ทำให้เราหนักอึ้กเมื่อนายเอกพูดถึง และกลายเป็นความหวานซึ่งเมื่อพระเอกเข้ามาในเรื่องราว

       แต่สิ่งที่ทำให้เราอ่านจบไม่ใช้ความหวานซึ้งของพระเอกนะ

        แต่เป็นคนแต่งอนุโลมให้นายเอกโดนคำสาปจนหน้าตาดี (ทำให้เราโล่งอกและอ่านต่อได้ แต่ก็นั้นแหละนายเอกดีใจกับใบหน้าที่สวยงามแต่ก็เจ็บปวด รู้ตัวดีว่ามันไม่ใช่ของจริง มันไม่ใช่ใบหน้าของเขา  คนแต่งก็ขยี้ปมนายเอกอีกรอบ (บ่อยเหลือเกินนน) สุดท้ายแล้วนายเอกก็จะได้ร่างกายคืนมา อัปลักษณ์เหมือนเดิม ทำให้นางรับไม่ได้แรงมาก

แต่ ในตอนจบรักพระเอกมากๆเลยค่ะ เขาบอกนายเอกว่า “อย่ามองตัวเองด้วยสายตาเหมือนเห็นสิ่งน่ารังเกียจแบบนั้น เจ้าเป็นคนที่ข้ารัก!”

       หัวใจที่อัดแน่นด้วยความเครียดของเรา เหมือนได้รับการปลดปล่อยเลยค่ะ จากนั้น นายเอกค่อยๆยอมรับการเยียวยาจากพระเอก แต่นี้เป็นแค่ฉากเล็กๆที่สะท้านใจตอนจบเท่านั้น แต่ตั้งแต่ต้นเล่ม เรื่องนี้สร้างความแปลกใจให้เรามาตลอด

ภาพปก 7.5/10

          เป็นลายเส้นที่ไม่ใช่แนวมากๆ ที่ซื้อมาเพราะประทับใจงานของไพรด์หลายเรื่อง ค่อนข้างวางใจเลยซื้อมา (ถึงแม้จะอ่านหลังเล่มแล้วงง ไม่เข้าใจว่าต้องการสื่ออะไรก็ตาม และไม่คิดว่านายเอกจะไม่หล่อขนาด อัปลักษณ์)

NC 8/10 ไม่บรรยายหวือหวา แต่อ่านแล้วใจเต้นตึกตัก

          พระเอกยืนอยู่หน้าห้องตอนที่ นายเอกช่วยตัวเอง      

แต่ๆๆๆ--- ที่เราอ่านแล้ว ใจเต้นไม่ใช่เรื่องที่พระเอกแอบฟังหรอกนะ เพราะเรื่องแบบนั้น พระเอกเรื่องไหนๆเขาก็ทำกัน

แต่เป็นเรื่องหลังจากที่นายเอกรู้ว่าพระเอกยืนอยู่ข้างนอก พร้อมกับ(แอบ)ช่วยตัวเองไปด้วย หลังจากวันนั้นมา นางก็ช่วยตัวเองพร้อมกับครางชื่อพระเอกทุกคืน! แถมพระเอกก็ฟังอยู่หน้าประตูทุกคืนด้วยเหมือนกัน!

หึย เป็นความโรคจิตที่น่าอายยังไงไม่รู้ พวกนายไม่ยอมมีอะไรกันให้จบๆ แต่มาช่วยตัวเองด้วยระยะประตูกันเนี่ยนะ! โอ๊ย

//คนรีวิว ก็มีความบ้า ที่อ่าน18+บวกๆๆ  ไม่เป็นไร แต่อ่านฉากวับๆแวมๆแบบนี้แล้วเขิน หน้าแดง รู้สึกว่าฉากแบบนี้มันดีต่อใจจริงๆ

ปล.ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง แต่เห็นปกครั้งแรก เรานึกถึงนาเนียค่ะ 

เรื่องนี้คล้ายกับ โฉมงามกับเจ้าชายอสูร เพียงแต่สลับกัน 

พระเอก ถูกสาปให้เป็นสัตว์ร้าย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีจิตใจงดงามมาก ค่อยเยียวยาผู้คนและนายเอก ทั้งที่จริงแล้ว เป็นคนที่ควรได้รับการเยียวยาจากคำสาปร้าย พระเอกควรได้รับ คำว่าโฉมงามจากภาย

ส่วนนายเอก มีร่างกายอัปลักษณ์ เขาปรับหัวใจของตัวเองให้แข็งเหมือนเกราะ จากประสบการณ์แล้วถ้าการเป็นคนดีทำให้ถูกรังแกแล้วล่ะก็ เขาก็ขอเป็นคนน่ารังเกียจทั้งหน้าตาและหัวใจดีกว่า นายเอกก็คือเจ้าชายอสูรที่ต้องการใครสักคนมาแบ่งเบาความเจ็บปวด

สุดท้ายแล้วผู้ชายที่ได้รับบาดแผลมากมายแบบเขาจะเป็นยังไงต่อ คงจะอยู่ที่โฉมงามแล้วว่าจะช่วยเขายังไง

ตัวอย่าง >>[bit.ly/ทดลองอ่านTruthintheDark]